Laticia Jeffry

15. September 1974

Manchester

09.18.2018

Zaczynal sie, gdy Aaron stoczyl sie przez okno i dal mnie tajemniczym usmiechem.

Moja nagla pewnosc siebie nie umieszczalam sie go przeszkadzac. ( do sprawdzenia na tej stronie ) Nie przyznaje, ze kiedykolwiek bede stanowil ciebie dosyc, Angel. Rumien podniosl sie na moje policzki i usmiechnal sie, usatysfakcjonowany z mojej reakcji. Wskakuj.

Zrobilem, co mi powiedziano, i wprowadzil sie na mieszkanie pasazera, zamykajac drzwi u mnie, zanim polozylem torbe na moich kolanach i usmiechnalem sie do Aarona.

Jestes odpowiedniejszy stan niz normalnie zauwazyl. Co tam?

Wzruszylem ramionami: Nic, wlasnie przeto, ze moj rodzic nie zadal sobie trudu, zeby mnie uderzyc przez to chwila dni, odkad pojawila sie Nicole i ze mi ulzylo.

Popatrzalem na mnie smutnym momentem w oczach. Przykro mi z wzgledu tego, z czym przechodzisz do budowania, Angel.

Przeprosiny zaskoczyly mnie bardziej, niz powinno. Och ... wiec nic wielkiego.

Rzucil mi spojrzenie, ktore zawieralo prawo ty bycie nekanym przez twojego starego wiec nie wazna rzecz.

Jestes odporniejsza, niz sobie przypisac, Malia, nie potrzebujesz jej lekcewazyc.

Pozniej nic nie powiedzialem, zamiast tego zaradziles osobe w perspektywe okna, gdy wchodzilem do autobusu i usuwales sie z mojego podjazdu. Lub istnial tak odwazny?