Yasmine Wilfredo

23. November 1998

Washington

10.08.2018

Panika, jezeli jej serce bladzilo. Slyszac gwizd pociagu, ktory zerwal sie od podstawy bez niej. Widzac twarz Alberta w oknie.
Nigdy mnie nie widzial, powiedziala do siebie, gdy pociag przyspieszyl.
Nigdy sie nie dowie, ze probowalem sposrod zanim byc.

Kontynuowala bieg obok pociagu, ale nigdy nie dorownala mu. Jednak jedynie o krok od spelnienia naszych marzen. Nigdy nie odkryl jej pewnej milosci. Obserwowanie z przerazeniem, gdy zniknelo na zawsze. Jej cialo bylo zlozone przez cala noc, gdy konkurowala z planem opuszczenia Billa dla Alberta. Trzymajac jej zainteresowanie w pasje. Teraz, w porannym swietle, usiadla na skraju lozka, dziwiac sie nad koszmarem, w jakim sie znajdowala. William krzyknal, zeby po matce szopka. Musial zostac ulepszony i nakarmiony. Glenda powoli wstala i dolaczyla do niego. Ruszala sie w pakiecie radosci, wolajac za nia. Na jej osob pojawil sie subtelny usmiech i pochylila sie, by go podniesc. Ostroznie przytulila go do piersi i wpisalam do kuchni. Kiedy przestala go polerowac i karmic, obchodzila jej dzien. Zaczela sprzatac dom od glowy do dolu. Szorowala podlogi na galeziach i kolanach. Zmyla okna i umyla szyby. Oczyscila je z katow sufitu. Kiedy skonczyla, wytarla sciany.
cytowano z tego zrodla