Andres Harold

1. March 1976

Tallahassee

12.18.2018

Usmiechnal sie jeszcze raz. Taki piekny. Nie mogl jej w sobie zaufac.

Dlaczego nie znajdziemy snu? Jesli wyruszysz jutro, chcialbym, gdyby byl wypoczety.

Cisza. Dezgorn zacisnal mocno reka na jego gardle, gdy krew powoli wyplynela z rany. Jego oddech wyskoczyl gwaltownie, jak czlowiek, ktory go golil, wymamrotal przeprosiny, zanim definitywnie sie wycofal. Dopiero szczescie, ze taki byl nowi ruch ostrza, i gdy te kropelki wody zostaly wyciagniete z jego grzywki, w rezultacie przyniosl mu tunike, ktora zeslizgnela sie na jego oczyszczona skore. Nie po raz pierwszy byl brany z komfortem i modlil sie, aby nie byl ostatni, bo rodzilo sie, ze nic nie dorowna temu, jak sie czuje czyszczone przez czlowieka innego.

Jak sie podniosl, recznik zmusil do jego piersi, woda wylala sie z jego ciala, kropelki przylgnely do ​​wlosow, ktore przylgnely do ​​jego plecow miedzy ostrzami ramion. Jego niskie brwi zmarszczyly sie, a wargi bolaly, gdy wlozyl fioletowa tunike w palce. Jedwabny material szybko sie zeslizgnal, czujac, iz istnieje prawie nic przeciwko niemu. Krawedzie haftowano zielona nitka, male liscie tworzyly wzor wokol rabka.

Zatem istnialoby zdecydowanie od naturalnej tkaniny, ktora zazwyczaj go zdobila.
( kobiety opublikowane tam)